Erika, een kwieke vrouw van 54 jaar, komt langs voor rookstopbegeleiding. “Ik rook al heel m’n leven”, vertelt ze, “vorige week was ik bij de longspecialist en die heeft mij aangeraden om te stoppen met roken, liever vandaag dan morgen.” De pneumoloog had na een aantal onderzoekingen de combinatiediagnose COPD/astma gesteld. “Een klap in mijn gezicht”, geeft ze aan.

In de agenda van de huisartsenpraktijk staat Henk genoteerd, een 60-plusser met een nieuwe diagnose van diabetes type 2. De huisarts brieft me vooraf.

Op een zonnige woensdag pak ik het ECG-toestel zorgvuldig in in de bijbehorende zwarte tas. Dubbelchecken of ik alle onderdelen bij heb, want ik ga een ECG afnemen bij Marc, een man van begin 70 jaar. Hij woont op wandelafstand van de praktijk, maar kan niet naar de praktijk komen door aanslepende rugpijn.

Mijn eerste schooldag als student verpleegkunde, dertien jaar geleden: vooraan in de aula geeft een gepassioneerde, ervaren verpleegkundige ons informatie over het lessenpakket, de stages en ook het verloop van de examens. Ze besluit haar uitleg met een vurig betoog: “En knoop dit goed in jullie oren: jullie zijn geen verpleegsters, jullie zijn verpleegkundigen.”

Een tijd geleden mocht ik Vera, een dame van 63 jaar, ontvangen tijdens een van mijn consultaties. Een routine bloedonderzoek bracht een te hoge cholesterol aan het licht: totaalcholesterol 311 mg/dL en LDL-cholesterol 212 mg/dL. Bovendien heeft Vera licht overgewicht, BMI= 27,5.

Henk kreeg recent de diagnose van diabetes en besloot om gezonder en vooral bewuster te gaan eten door calorieën te tellen. Ondertussen zijn we een geruime tijd verder en zie ik Henk opnieuw op vervolgconsultatie. Hij draagt een opvallend hemd: korte mouwen en bedrukt met een gele en rode jungleprint. Onder zijn arm draagt hij zijn kenmerkend mapje.